هر فردی به راحتی می تواند افکارش را تغییر دهد و شناخت خود را بازسازی نماید. مردم عصبانی تمایل دارند که

با صدای بلند حرف بزنند و ناسزا بگویند. به گونه ای که افکار درونی خود را منعکس کنند. موقعی که عصبانی هستید،

افکارتان می توانند خیلی اغراق آمیز و غمناک باشند . تلاش کنید به جای اینها افکاری را که مبثت تر و منطقی

ترند جایگزین کنید . برای نمونه به جای این که بگویید : اَه چه قدر زشت است، چقدر وحشتناک است ، همه چیز خطرناک

و مضر است ، کاری از دستم بر نمی آید. "به خودتان بگویید: " آن مسئله تأثیری ندارد"، یا "بهتره قضاوت کردن را به وقتی

که آرام تر شدم موکول کنم" و یا " دنیا به آخر نرسیده به هر حال عصبانیت نمی تواند مرا اسیر خودش کند".

عباراتی مثل : این ماشین هرگز کار نمی کند ، یا شما غالباً فراموشکارید ، و کلماتی مثل دقیقاً ، غالباً، هرگز و امثال آن 

که ممکن است برای خودمان یا هر شخص دیگری به کار بریم ، صحیح نیستند و کمک می کنند که احساس کنیم عصبانی

شدنمان به حق و بجا بوده و راه حل دیگری وجود نداشته است. در حالی که این کلمات سبب توهین به افرادی می شود

که قصد کمک به ما را دارند و  در نتیجه وضع را بدتر می کنند. برای مثال شما دوستی دارید که دائماً دیر سر قرار ملاقات

حاضر می شود. برای شما باید دیدن دوستتان مهم باشد نه زمان. از گفتن عباراتی مثل: تو همیشه دیر می کنی ، آدم

غیر مسئولی هستی ، شخص بی فکری هستی و ... اجتناب کنید . چون این جملات به دوستی تان آسیب می زند و او

را از دست شما عصبانی می کند و می رنجاند.

در این مواقع اول ببینید مشکل چیست ، سپس بکوشید برای آن راه

حلی پیدا کنید که برای هردوی شما مناسب باشد. مثلاً می توانید

ساعت ملاقات خود را نیم ساعت زودتر تعیین کنید و خودتان با توجه به این

که می دانید دوست شما دیرخواهد آمد ، نیم ساعت دیرتر سر قرار حاضر

شوید. تا به علت دیرآمدن او ، از دستش عصبانی نشوید. همان گونه که بسیاری از فقرا زندگی شاد، با نشاط و دلپذیری

دارند، می توان هنگام عصبانیت نیز احساس های مثبت و خوشایند داشت.  زیرا عصبانی شدن شکل ثابت و از

پیش تعیین شده ای ندارد. با دور کردن ذهن از بی منطقی و روی آوردن به منطق می توان عصبانیت را کاهش داد یا حذف

کرد. منطق عصبانیت را از بین می برد ، حتی اگر عصبانیت قابل توجیه باشد می تواند به سرعت غیر منطقی شود .

همه مردم خواستار ادب ، موافقت ، قدرشناسی و کلاً امور مثبت اند و در صورت عدم دستیابی به آنها احساس شکست

و ناکامی می کنند؛ اما افراد عصبانی وقتی به خواست خود نمی رسند احساس ناامیدی می کنند و عصبانیتشان

نامتناسب با موقعیت ، شدید و ویرانگر است . افراد عصبانی باید انتظاراتشان را به آرزوهایشان تغییر دهند. و توقعات خود

را تعدیل نمایند. مثلاً بهتر است بگویند که من عواملی را که موجب سلامت و امنیت اند دوست دارم ، نه این که بگویند 

من باید فلان چیز را داشته باشم . بعضی از افراد عصبی ، از عصبانیت  به عنوان راهی برای اجتناب از احساسات

آزاردهنده استفاده می کنند.

برخی از باورها و تفکرات غیرمنطقی و مولد خشم و عصبانیت که باید کنار گذاشته شوند عبارت اند از :

 باید اعمال و رفتار ما همیشه مورد تأیید دیگران باشد

 همه چیز باید مطابق میل ما باشد

 سر رشته زندگی از دستمان در رفته وکنترلی بر آن نداریم

  من مسئول اعمال دیگران هستم

 من فردی بسیار لایق، شایسته وباهوش هستم

منبع: زن روز